BRAM VAN DE BEEK: Eén
mens maakt het
verschil, Zoetermeer 2007, 168 pag.
Ik houd van eigenzinnige mensen.
Vooral van
eigenzinnige theologen. BRAM VAN DE BEEK is er zo een. Hij is
hoogleraar theologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Hij
heeft al heel wat geleerde boeken op zijn naam staan. Eigenwijze
theologie, dwars tegen de theologische mode in. Dit boek is
anders. Het is geen vaktheologie, maar een boek over mensen. Het
is geen wetenschappelijk boek, maar heeft de stijl van een bundel
columns. De inhoud ervan heeft VAN DE BEEK niet allereerst
geleerd uit boeken, maar vooral uit de omgang met mensen. Met
name mensen uit andere culturen. Die houden onze cultuur een
spiegel voor. Ik typeer de hoofdstukjes met een thema en een
enkele zin.
- Over de straatboef Danny uit de
Zuid-Afrikaanse stad Paarl, die vanuit zijn geloof opbouwwerker wordt. Eén
mens kan het verschil maken (pag 16).
- Over van twee culturele
walletjes eten of staan voor je principe. Als het er
uiteindelijk op aan komt, geeft ik de voorkeur aan de terrorist boven
de egoïst (pag. 22).
- Over de imam die weigerde
minister Verdonk een hand te geven. ... alleen als het
westerse liberalisme zichzelf leert verstaan als een seculiere religie,
waarin mensen de grond van hun bestaan vinden ... kunnen liberalen
beseffen wat de eigen godsdienst van de anderen voor mensen betekent en
zo met elkaar rekening houden (pag. 27).
- Over omgaan met de dood in
Afrika en in de Westerse cultuur. Als we de dood weer leren
zien als een overgang naar een ander leven, kunnen we ook wat meer
ontspannen omgaan met het levenseinde (pag. 35).
- Over de wereldwijde westerse
ekonomische en politieke verbeterzucht - vaak met desastreuze gevolgen
voor de mensen ter plaatse (Afrika, Irak). Je moet eens
leren niets te doen! Het zou heilzaam zijn voor de wereld
(pag. 41).
- Over de Rooms-Katholieke Kerk
die schade-claims betaalt voor priesters die zich vergrepen hebben aan
kinderen. Dat doet geen enkel recht aan de persoonlijke
schade van de slachtoffers die met geen geld is goed te maken (pag.
47).
- Over verschillende structuren
van denken en wetenschap bedrijven bij mensen uit verschillende
culturen. Het zal nog een lange weg zijn voordat de
academische kolonisering voorbij is. Maar het lijkt me een van de
grootste uitdagingen waar de wetenschappelijke wereld voor staat (pag.
55).
- Over de morele orde als een
collectieve dwangneurose en de problemen die dat met zich meebrengt in
onze multiculturele samenleving. Maar hoe moet het dan als
we samen willen leven in een en dezelfde maatschappij? (pag.
63).
- Over Vanuatu, een paradijselijk
land in de Pacific waar mensen nooit ruzie maken maar waar de Fransen
soldaten vandaan haalden voor de Eerste Wereldoorlog. De
beschaving is gekomen in Vanuatu. Amerikanen, Australiers, Engelsen en
Fransen hebben daarvoor gezorgd (pag. 68).
- Over atheisme. Geloof
en ongeloof zijn niet redelijk. ... Geloof is iets wat je overkomt, net
als ongeloof. Je kunt het niet maken en je kunt het niet opzeggen (pag.
73).
- Over de fundamentele vraag van
de zending naar de verhouding van christelijk geloof en
cultuur. Hoe moet je als christenen omgaan met de cultuur? (pag.
74): in de lijn van Barth radicaal kiezen tégen de locale
cultuur of het hele leven inclusief de locale cultuur toewijden aan
Christus?
- Over kinderoffers voor het
vaderland: kinderen van Carthago, zelfmoord-terroristen, jonge
soldaten. Het is de Baäl die kinderoffers vraagt
... Ik heb gehoord van een andere God. 'Hoe zal Hij die zijn eigen Zoon
niet heeft gespaard ons niet alle dingen met Hem schenken?'
(pag 88).
- Over de liberale en
socialistische illusie van de gelijkheid van alle mensen. In
dié zin zijn alle mensen gelijk dat ze allemaal schepselen
van dezelfde God zijn, en dat we allemaal verantwoording hebben af te
leggen hoe we onze medeschepselen behandeld hebben (pag. 95).
- Over ekonomische vluchtelingen.
In wezen is het hele verschil tussen economische en
politieke vluchtelingen onzinnig. Het gaat om mensen die vluchten voor
hun leven.... Economische vluchtelingen zijn inderdaad vluchtelingen
en ze dienen als zodanig behandeld te worden. Moeten we dan de grenzen
maar openzetten? Inderdaad, er zal niets anders op zitten
(pag. 103).
- Over de sexuele revolutie. Een
bestaan met Christus is een leven waarin we niet vechten om
onszelf te verwerkelijken, maar om ons leven dienstbaar te stellen aan
de ander. Verantwoordelijkheid is daarin belangrijker dan vrijheid
(pag. 110).
- Over integratie. Als
we een samenleving willen die open is naar de wereld, dan moet je (in
Nederland) veel gemeenschappen hebben, veel culturen, veel
talen. Dan komen buitenlanders hier makkelijk naar toe (pag.
117).
- Over privatisering (van
bijvoorbeeld de post, de trein en de wetenschap). Privatisering
doet een beroep op het slechtste in de mens (pag 124).
- Over normen en waarden (en de
daarbij aan de kerk toebedachte rol). In de kerk gaat het
niet over normen en waarden. In de kerk gaat het over God. En dan niet
over de regels die God óns voorschrijft, maar om wat
Híj heeft gedaan (pag. 130).
- Over de miskende soldaten van
de politionele acties in Nederlands Indië, het onrecht
aangedaan aan de Zuid-Molukkers in Nederland, en de conflicten tussen
moslims en christenen op de Molukken. Waarom weigeren mensen
niet om zich te laten gebruiken door de macht? (pag. 140).
- Over (soms ergerlijke, soms
belachelijke) bureaukratie. Waarom kunnen we niet gewoon
terug naar een menselijke samenleving? Een samenleving waarin mensen
hun verantwoordelijkheden dragen en elkaar steunen? (pag.
147).
- Over godsdienst en vaderland
(Hongarije, Botswana, Amerika, Japan, Engeland, Nederland). Er
wordt tegenwoordig veel gesproken over vrijheid van godsdienst. De ware
vrijheid van godsdienst is dat we onze dienst aan God vrijhouden van
dit soort bijbelangen. ... Vrijheid van godsdienst is dat we God dienen
om Hemzelf (pag. 154).
- Over bedreigde gemeenschappen
van planten en van mensen. Het tropisch regenwoud. Bron van
leven voor de wereld. Hoe rampzalig zal het zijn als het er niet meer
is . ... Het geloof in God. Bron van leven voor de wereld. Oorsprong
van de geest door de Geest, Hoe rampzalig zal het zijn als het er niet
meer is (pag. 162).
- Over gewone mensen. ...
gewoon goede mensen. Mensen die er willen zijn voor anderen. ... Laten
we genieten van het feit dat de meeste mensen gewone mensen zijn ...
(pag. 168).
Het zijn vooral de ontmoetingen
met al die
gewone mensen die dit boek heel boeiend maken. VAN DE BEEK staat
in de ruimte van de kerk van alle tijden en van alle plaatsen.
Vanuit die ruimte staat hij kritisch tegenover modieuze
vanzelfsprekendheden en tegenover onze westerse cultuur.
terug
naar boeken
TERUG
NAAR OPENINGSPAGINA